Daar gaan we weer… zullen veel Groningers gedacht hebben, afgelopen zaterdag 15 januari. Wéér een fakkeltocht, als protest tegen de manier waarop de overheid met hun belangen omgaat.
En wéér was de gaswinning de aanleiding, net als bij eerdere demonstraties (o.a. in 2018, link). Het demissionaire kabinet kwam op de valreep met een afscheidscadeautje: er zou dit jaar – tegen alle beloftes in – toch extra gas gewonnen worden. Niet 3,9 miljard kuub zoals was afgesproken, maar bijna het dubbele (7,6 miljard kuub).
Daarnaast werd op 10 januari een opknapsubsidie opengesteld voor gedupeerde huiseigenaren in het aardbevingsgebied. De verdeling (volgens het spreekwoordelijke: wie het eerst komt… ) ontaardde in een grote chaos, zoals menigeen al had voorspeld. Talloze Groningers stonden in de rij bij gemeentehuizen of zaten uren naast pc of telefoon om hun aanvraag in te dienen. Binnen een dag was de subsidiepot leeg. Het nieuwe kabinet haastte zich om een extra bedrag beschikbaar te stellen, voor degenen die achter het net visten. Maar het kwaad was al geschied. Opnieuw kreeg het vertrouwen in de overheid een flinke knauw. En dan was er nog het bericht over de gedwongen sluiting van het kinderhartcentrum van het UMCG. Het heet dat die specifieke hartzorg moet worden geconcentreerd in de Randstad, met andere woorden, ver weg van Groningen. Maar feitelijk is het gewoon ook een bezuiniging. Voor velen was het schokkend nieuws. Een petitie (link) op initiatief van een moeder haalde in één dag 20.000 handtekeningen. Inmiddels zijn het er meer dan 200.000.
Respect, dat is wat Groningers willen. Of ze daar binnenkort iets van zullen merken valt nog te bezien. Voorlopig zijn we nog niet klaar met die fakkels.
Foto’s
.