Alessandro Mendini overleden

Dagblad van het Noorden berichtte dat afgelopen maandag, 18 februari, Alessandro Mendini (87) is overleden. De Italiaanse architect en ontwerper van het huidige Groninger Museum zou dit jaar het 25-jarig bestaan van zijn schepping beleven. Maar bij dat feest zullen de drie geestelijke vaders van het museum ontbreken: naast Mendini ook oud-museumdirecteur Frans Haks (overleden 2006), oud-wethouder ruimtelijke ordening Ypke Gietema (overleden 2013).

In het Dagblad wordt Mendini de man genoemd die Groningen een icoon schonk. Maar dat icoon was er zonder Haks en Gietema niet gekomen. En ook niet zonder de Nederlandse Gasunie die een vorstelijk bedrag van 25 miljoen gulden aan de gemeente Groningen schonk. Mendini is vaak geroemd om zijn veelzijdige artistieke talent en zijn vermogen om samen te werken met architecten en kunstenaars uit verschillende disciplines. Zelfs in zijn rol als hoofdarchitect, als regisseur, bleef hij een bescheiden man.

Het Groninger Museum publiceerde in 1996 het rijk geïllustreerde boek
Alessandro & Francesco Mendini!, Philippe Starck!, Michele de Lucchi!, Coop Himmelb(l)au! in Groningen. In dit boek beschrijven verschillende auteurs uitvoerig de totstandkoming van het museum, in de periode van 1987 tot 1994. Ook de vele personen en partijen die een rol speelden in dat proces komen aan bod. Het is vooral interessant om nog eens te lezen hoe de keuze voor een locatie uitkwam op een eiland in het Verbindingskanaal. Die locatie bleek voor de stad minstens zo belangrijk als het museum zelf. Want tussen Hoofdstation en binnenstad ligt er sindsdien een promenade van niet te onderschatten promotiewaarde.

Mendini zegt in het boek over zijn werkwijze: ‘Ik werk niet uit ideologische overwegingen noch met de bedoeling om functionele objecten te maken. Mijn ware drijfveer is het instinct: dat van het zoeken zowel binnen als buiten mij (in mijn herinnering, de geschiedenis, op plekken, bij personen maar zelden in de natuur) naar visuele signalen om die te bewerken en om te zetten in ‘werkelijkheid. […] Wat mij echter het meest interesseert is de subtiele interactie tussen individuele en collectieve creativiteit […]’. (p. 38).

Hieronder enkele foto’s uit mijn verzameling, als eerbetoon aan deze visionaire ontwerper.

.